Երեկ ԱԺ ամբիոնից ՀՀ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ պատրաստ է 1991թ պայմանագրերի հիմքով Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև տարածքային ամբողջականության ճանաչմանը և Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների կարգավորմանը:
Միաժամանակ, նա համարում է, որ կա տարածք, որպեսզի մեկնարկի երկխոսություն Ադրբեջանի և Լեռնային Ղարաբաղի միջև:
Դրա հետ մեկտեղ, Փաշինյանը հայտարարեց, որ դեռ 2007թ-ից Հայաստանը, համաձայնություն տալով «մադրիդյան սկզբունքների» հիմքով բանակցություններ վարելուն, ճանաչել է Արցախն Ադրբեջանի մաս:
Մի կողմ թողնելով, թե այս հայտարարությունը որքանով է համապատասխանում իրականությանը, արձանագրենք, որ Փաշինյանի խոսքերից բխում է, որ ներկայումս Հայաստանը չունի այս բանաձևից հրաժարվելու հնարավորություն և նա պատրաստ է Արցախը ճանաչել Ադրբեջանի մաս:
Այս պարագայում բավական բարդ է պատկերացնել, թե ինչ սկզբունքով և ինչ տրամաբանությամբ պետք է ընթանա Արցախ-Ադրբեջան երկխոսությունը: