Հայաստանյան ապրանքային շուկան, որպես կանոն, գնային քաղաքականության առումով ամենաանկայուններից մեկն է համարվում: Բացի նրանից, որ անընդհատ արձանագրվում է գնաճ, որը, քաղաքագետների պնդմամբ, հաճախ որևէ օբյեկտիվ հիմք չի ունենում, գների էական տատանումներ են արձանագրվում նաև որոշ տոներից, օրինակ՝ Ամանորից ու Հարության տոնից առաջ:
Այս տարի Սուրբ Զատիկին նախորդող օրերին հսկայական գնաճ արձանագրվեց գյուղատնտեսական որոշ ապրանքների, մասնավորաբար, կանաչեղենի առումով: Մեր ուսումնասիրությունները ցույց տվեցին, որ մեկ փոքր կապ թարխունի, համեմի, խառը կանաչիի, կարմիր բողկի գինը տատանվում էր 250-400 դրամի սահմաններում: Իսկ ահա տապակելու կանաչեղենը պարզապես ռեկորդներ գրանցեց՝ «վազանցելով» նույնիսկ մսի գներին: Օրինակ՝ 1 կգ շուշանի, մանդակի կամ սիբեխի գները տատանվում էին 5-ից 10 հազար դրամի սահմաններում: Նման գին Հայաստանում երբևէ չի եղել:
Որքան էլ զարմանալի թվա, այս տարի իրեն բավական «լավ պահեց» հավկիթի շուկան: Անցյալում ձվի շուկայում Սուրբ Զատկի տոներին ուղղակի քաոս էր առաջանում։ Նախատոնական օրերին քաղաքացիները ձու գնելու համար ստիպված էին հերթ կանգնել կամ առնվազն մի քանի օր առաջ գնել։ Դրան գումարած՝ արձանագրվում էր հավկիթի՝ ընդհուպ մինչև 50 տոկոս գնաճ, որոշ տարիների՝ նույնիսկ ավելի: Այս անգամ, սակայն, անզեն աչքով էլ նկատելի էր, որ հավկիթի դեֆիցիտ չկա, գները չեն աճել:
Ավելին, մեր ուսումնասիրությունները ցույց տվեցին, որ առանձին դեպքերում, օրինակ՝ Շիրակի թռչնաֆաբրիկայի պարագայում, որը պատկանում է Նարեկ Նալբանդյանին, նույնիսկ մասնակի գնիջեցում է արձանագրվել: Ինչ վերաբերում է Հարության տոնի սեղանի մեկ այլ պարտադիր բաղադրիչին՝ ձկանը, ապա այս դեպքում ոչ շատ, բայց թանկացում եղավ, հատկապես սիգի գների առումով:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթում
