ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը, որն ակտիվորեն փորձում է ուժեղացնել Ռուսաստանի միջազգային դիրքերը, ներկայումս կենտրոնանում է BRICS կազմակերպության զարգացման վրա: Արդեն սպասվող Կազանի գագաթնաժողովում Պուտինը հանդիպելու է մի շարք երկրների ղեկավարների հետ, ներառյալ Չինաստանի նախագահ Սի Ցզինպինը, Հնդկաստանի վարչապետ Նարենդրա Մոդին և այլոց:
Այս հանդիպումները կարևոր են BRICS-ի հետագա ուղղվածության և զարգացման ռազմավարության համար, հատկապես, երբ աշխարհը դառնում է ավելի բազմաբևեռ և բարդ:
BRICS-ի դրական կողմեր
1. Տնտեսական համագործակցության ընդլայնում
BRICS-ը առաջարկում է աննախադեպ տնտեսական համագործակցության հնարավորություններ: Նոր զարգացման բանկը, որը ֆինանսավորում է ենթակառուցվածքային նախագծեր, կարող է աջակցել անդամ երկրների տնտեսություններին՝ զգալի ներդրումներ անելով: Հայաստանը, որպես BRICS-ի առաջատար գործընկեր, կարող է նաև օգտվել այս հնարավորություններից՝ բարելավելով իր ենթակառուցվածքը և ուժեղացնելով տնտեսական աճը:
2. Միջազգային քաղաքականության մակարդակում ազդեցություն
BRICS-ը կարող է ծառայել որպես զարգացող երկրների ձայն, որը ներկայացնում է իրենց շահերը միջազգային ասպարեզում: Պուտինի ղեկավարությամբ, Ռուսաստանը ձգտում է ամրապնդել BRICS-ի դերը որպես հակակշիռ արևմտյան երկրների քաղաքականությանը, ինչը կարող է լինել օգտակար Հայաստանի նման երկրների համար, որոնք ուզում են մեծացնել իրենց միջազգային դիրքերը:
3. Տնտեսական կայունության աջակցություն
BRICS-ը կարող է նպաստել անդամ երկրների տնտեսական կայունությանը՝ ապահովելով փոխօգնություն և ֆինանսական աջակցություն ժամանակ առ ժամանակ՝ հատկապես համաշխարհային տնտեսական դժվարությունների պայմաններում: Հայաստանի տնտեսությունը, որը հաճախ ենթարկվում է արտաքին ճնշումների, կարող է օգտվել BRICS-ի անդամ երկրներից ստացված աջակցությունից:
BRICS-ի բացասական կողմեր
1. Անդամ երկրների միջև հակասություններ
BRICS-ի անդամ երկրների միջև առկա հակասությունները, մասնավորապես Չինաստանի և Հնդկաստանի միջև, կարող են խանգարել արդյունավետ համագործակցությանը: Հայաստանը, որը փորձում է ապահովել իր անվտանգությունն ու տնտեսական աճը, կարող է հայտնվել այս հակասությունների մեջ, եթե BRICS-ի քաղաքականությունը սկսի հակասական լինել:
2. Զարգացման անհավասարություն
BRICS-ի անդամ երկրների տնտեսական զարգացումը մեծապես տարբերվում է: Չինաստանի արագ զարգացումը հակասում է Բրազիլիայի և Հարավաֆրիկյան Հանրապետության տնտեսական խնդիրներին: Հայաստանն, որը գտնվում է զարգացման փուլում, կարող է չկարողանալ հավասարապես մասնակցել BRICS-ի առաջարկած հնարավորություններին, ինչը կարող է հանգեցնել առավելությունների կորուստի:
3. Քաղաքական ազդեցության սահմանափակում
BRICS-ի ազդեցությունը միջազգային քաղաքականության վրա դեռևս սահմանափակ է: Վլադիմիր Պուտինի ռազմավարությունները, որոնք旨են Ռուսաստանի միջազգային դիրքը բարձրացնել, կարող են նաև հակասական լինել BRICS-ի անդամների շահերի հետ: Այսպիսի քաղաքական իրավիճակը կարող է նվազեցնել BRICS-ի հեղինակությունը և սպառնալ Հայաստանի, որպես փոքր երկրային գործընկեր, շահերին:
***
BRICS-ը, ինչպես Վլադիմիր Պուտինի ջանքերի շարունակական ֆոնին, ունի մեծ ներուժ, բայց նաև բախվում է բազմաթիվ մարտահրավերների: Դրական կողմերը, ինչպիսիք են տնտեսական համագործակցությունը, քաղաքական ազդեցության աճը և կայունության ապահովումը, ներկայացնում են կազմակերպության արժեքը, սակայն հակասությունները, զարգացման անհավասարությունը և քաղաքական սահմանափակումը չեն կարող հաշվի չառնվել:
Հայաստանի համար BRICS-ը կարող է լինել զարգացման հնարավորություններ, սակայն անդամ երկրների միջև հակասությունները և կազմակերպության ընդհանուր քաղաքականությունը կարող են նաև հակառակ ազդեցություն ունենալ:
Բացի այդ, Հայաստանը պետք է ուշադիր լինի՝ ինչպե՞ս օգտագործել BRICS-ի առաջարկները, որպեսզի բարելավի իր տնտեսական ու քաղաքական դիրքերը, առանց վտանգելու իր անկախությունը և զարգացող հնարավորությունները: BRICS-ի ապագան դեռևս կախված է անդամ երկրների պատրաստակամությունից՝ համագործակցել ու ձևավորել միասնական ռազմավարություններ:
