«Տնտեսության, գիտության, կրթության, մշակույթի, առողջապահության, սպորտի բնագավառներում նշանակալի ավանդի նկարագրությունը և գնահատման չափանիշները սահմանելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշման նախագիծը մշակվել է «Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիության մասին» օրենքի 13-րդ հոդվածի 4-րդ մասի կիրարկումն ապահովելու նպատակով, այն է՝ օրենքով նախատեսված պայմաններից զատ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիություն շնորհել Հայաստանի Հանրապետությանը բացառիկ ծառայություններ մատուցած անձանց: Քաղաքացիության մասին օրենքը չի սահմանում բացառիկ ծառայությունների ցանկը։ Սակայն արդյո՞ք ՀՀ-ում անշարժ գույքի ձեռքբերումը 150.000 ԱՄՆ դոլարի չափով կարող է համարվել բացառիկ ծառայություն այն դեպքում, երբ կենտրոնում երկու-երեք սենյականոց բնակարանի շուկայական արժեքը 120-150.000 ԱՄՆ դոլար է։
Նախագծի հիմնավորման շրջանակներում հղում է արվում ռազմավարական այնպիսի նախագծերի, ինչպիսիք են՝ ՀՀ կառավարության ծրագիրը, մասնավորապես ծրագրի 1-ին կետը՝ անվտանգություն և արտաքին քաղաքականություն և 1.4 ենթակետը՝ սփյուռքի հետ կապեր: Հիշեցնենք, որ խոսքը գնում է 2021-2026 թթ.-ների կառավարության ծրագրի մասին, ինչը ենթադրում է, որ ծրագիրը նախագծվել է հետպատերազմյան իրողությունների հաշվարկմամբ և/կամ դրանց ընդառաջ։ Հետևաբար, նախագծի վերլուծությունը, դրա նկատմամբ խիստ քննադատական վերաբերմունքը չի կարող շրջանցել և/կամ չասոցացվել կառավարության ծրագրում խաղաղության դարաշրջանի, ապաշրջափակման և դրանով պայմանավորված տնտեսական դիվանագիտության մասին դրույթների հետ։ Հետևաբար, հարց է առաջանում. արդյո՞ք մտահոգություն չի առաջացնում, թե ո՞ր երկրների քաղաքացիներ են հանդիտանում կամ ո՞ր երկրների հետ են առնչություններ ունեցել որոշմամբ նախատեսված պետական պարտատոմսերի, ներդրումային ֆոնդերում ներդրումների, անշարժ գույքի պոտենցիալ կամ ենթադրյալ գնորդները։
