
ՀՀ վիճակագրական կոմիտեի հրապարակած տվյալների համաձայն, 2025թ.-ի հունվարի 31-ի դրությամբ Հայաստանի պետական պարտքը կազմել է 5,127,993.3 մլն դրամ, ինչը նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ աճել է 315,195․2 մլն դրամով կամ 6․5%-ով։
Արտաքին և ներքին պարտքի հարաբերակցությունը
Պետական պարտքի կառուցվածքում նկատվել են որոշակի փոփոխություններ։ Մասնավորապես՝
- Արտաքին պարտքը նվազել է 1․9%-ով կամ 48,936․4 մլն դրամով, կազմելով 2,560,960.5 մլն դրամ։
- ՀՀ կառավարության արտաքին պարտքը կազմել է 2,361,547.1 մլն դրամ։
- Կենտրոնական բանկի պարտքը՝ 199,413.4 մլն դրամ։
- Ներքին պարտքը, հակառակը, աճել է 16․5%-ով կամ 364,131․6 մլն դրամով, հասնելով 2,567,032.8 մլն դրամի։
- Ռեզիդենտների կողմից ձեռք բերված պետական գանձապետական պարտատոմսերը կազմել են 2,336,055.1 մլն դրամ։
- Ռեզիդենտների կողմից ձեռք բերված արտարժութային պետական պարտատոմսերը՝ 221,720.6 մլն դրամ։
- Ներքին երաշխիքները՝ 9,257.1 մլն դրամ։
Պետական պարտքը՝ դոլարային արտահայտությամբ
Հաշվի առնելով ՀՀ դրամի՝ 2025թ. հունվարի 31-ի 397.92 դրամ/դոլար փոխարժեքը,
- Հայաստանի պետական պարտքն ԱՄՆ դոլարով կազմել է 12.89 մլրդ դոլար։
- Արտաքին պարտքը՝ 6.44 մլրդ դոլար։
- Ներքին պարտքը՝ 6.45 մլրդ դոլար։
Համեմատության համար՝ 2024թ.-ի հունվարի վերջի տվյալներով պետական պարտքը կազմել էր 11․9 մլրդ դոլար, այսինքն՝ մեկ տարվա ընթացքում պետական պարտքն ավելացել է 8․2%-ով կամ 973 մլն դոլարով։
Տնտեսական հետևանքները
Պետական պարտքի կառուցվածքի փոփոխությունը վկայում է, որ ՀՀ-ն 2024-2025 թվականներին նախընտրել է ավելի շատ ներքին ֆինանսավորման գործիքներ՝ նվազեցնելով արտաքին պարտքի կախվածությունը։ Ներքին պարտքի աճը կարող է պայմանավորված լինել պետական գանձապետական պարտատոմսերի նկատմամբ պահանջարկի ավելացմամբ, ինչը վկայում է ֆինանսական համակարգի կայունության մասին։
Միևնույն ժամանակ, ընդհանուր պետական պարտքի աճը վկայում է, որ Հայաստանը շարունակում է ապավինել պարտքային ֆինանսավորմանը, ինչը պահանջում է առավել խիստ պարտքի կառավարման քաղաքականություն՝ մակրոտնտեսական կայունությունը պահպանելու համար։
Այս տվյալները կարևոր են տնտեսագետների, վերլուծաբանների և քաղաքական որոշումներ կայացնողների համար, քանի որ պետական պարտքի դինամիկան ուղղակիորեն ազդում է երկրի ֆինանսական քաղաքականության վրա։